1 Ağustos 2016 Pazartesi

Sadece Dertleşmek İstedim...

  Bu yazı Japonya ile falan ilgili değil.Baştan söyliyeyim.Belki birkaç gün sonra silerim.Şu an sadece  dertleşmek istiyorum..

 İnstagramda filan da daha önce defalarca bahsettim.Bilenler biliyor. Uykudan nefret eden, mecburi uyuyan bir kızım var benim.Benim gibi de çok anne vardır eminim..Ama benim yaşadığım hayatı yaşayan var mı,varsa ya biz de öyleyiz diyeni arıyorum kendime.Hani sanki yalnız olmadığımı bilirsem güç mü verecek ne..

 Paylaşıyorum ya bahçedeki organik sebzeleri,mis kahvaltıları,pırıl pırıl denizi..Çok şükür kıymetini biliyorum da,yeminle daha sandığınız gibi bir tadını çıkarmadım bunların..Geleli üç hafta oldu..

 Çünkü bütün gün Meyra'yla evcilik oynuyorum.Meyra'yı parka götürüyorum.Meyra'yı denize götürüyorum.Meyra'yla koşturmaca oynuyorum.Meyra'ya origami yapıyorum.Meyra üç kuruş öğle uykusu uyursa da bütün işleri anneme yıkmayayım diye iki ortalık bulaşık topluyorum.

 Yanlış anlamayın.Bu döngüden şikayetçi değilim.Bunu seçen benim.Çünkü Meyra çok duygusal bir çocuk ve alıştığı düzenden,dilden,babasından uzakta bocalamasın,mutlu olsun diye elimden geleni yapıyorum.Yapmazsam rahat etmiyorum.Çünkü Meyra akşamları babamı özledim deyince,eve gidelim diye ağlayınca ben bitiyorum..

 Amma velakin,hayallerle gerçekler bir değil ya..Ah o hayal kırıklığı..Buraya gelince her yer ot bayır.Sokakta oynayacak.Bir sürü insan,Herkesle oyalanacak hayallerindeydim..Oysa ki Meyra aynı Meyra..Su ister "annem versin",bakkala gider "annem gelsin",bişeyin kapağını açamaz "annem açsın"..

 Tamam buna da itirazım yok.Çok şükür yine de.Ama o geceler ah o geceler..Benim kızım uykusu gelince bi enerjik olan türden.Kafa uçuyor.O yatağa gitmemek için bin takla,o yatağa gittikten sonra uyumamak için bin takla.Su isteniyor,beş dakika önce gidildiği halde çişe gidiliyor,illaki aklına anlatacak birşey geliyor.Ha bu arada yanına yatılmadan asla uyunmuyor.Neyse bütün fasıllar bitiyor,geriye uykuyla cebelleşme kalıyor.O gözler 3 saniyeden fazla kapalı kalamıyor!!Hani beş saniye kapalı tutabilse uyuyacak kesin! O arada ben bin kere uyuyakalıp uyanıyorum.O'ysa elinden düşürmediği mendilini habire tırtıklaya tırtıklaya gözler fal taşı gibi açık birşeyler düşünüyor.Hiç bişey düşünemezse aklına dinazorlar geliyor.

 Allah'ımmmmmm!!!! Bu iş her gece istisnasız en az 1 saat.1 saati geçince bende sabır tükeniyor.Dayanamayıp sesimi yükseltiyorum.Bu sefer ağlama faslı başlıyor.Ama öyle bir ağlama,çocuğa birşey yaptım sanar duyan..Sonra barışma,koklaşma,ter içinde dip dibe uyuyakalma...HER GECE!!!

 Bu gece bıraktım ne zaman baygın düşerse dedim.Saat 12'de yatağa götürdüm.Hala uyumayacağım diyordu.Artık bu saatte perişandır uyur dedim..Saat 1.30 oldu!!Pes...Bugün bende de musluklar iflas etti..Boşaldı gözyaşlarım..Onları görünce bu sefer Meyra kucağımda gözümün içine bir bakışı vardı.."Annem artık ağlama,bende ağlamıycam "diye eliyle gözyaşımı bir silişi vardı.Kendimden nefret ettim.Canını böyle acıttığım için..

 Bi daha gözümü kapatıp hemen uyucam diye söz vere vere uyudu şimdi...Bense karmakarışık..Çünkü kendime ayırabileceğim tek vaktim o uyuduktan sonra gece vakti.Ama şu anlattığım durumda çoğu gece yanında uyuyakalıyorum.Nadir uyuyakalmasam saat 11 filan oluyor.O saatten sonra bir kahve yaptım,bilgisayara geçtim derken gece yarısı..Oturunca 2'ye kadar sabah gözümü açamıyorum..Sonra gece olup da Meyra yine yatakta beni iki saat ağaç edince yine kızıyorum..

 Ama bir taraftan da biliyorum ki,her çocuk gibi Meyra da uyumaktansa oyun oynamayı yeğliyor elbet ama artık uyumak istese de uyuyamıyor..Gözlerini kapatıyor ama düşüncesiz kalamıyor.Kendisi bile farkında değil o gözlerin yine açılıp fıldır fıldır döndüğünden.Neler geçiyorsa artık o minik kafadan..Sesimle irkilip farkediyor çoğu zaman.Herkes çocuğunu bilir.Ben Meyra'yı biliyorum.İnatla uyanık kalmak istediğinden değil,Çoğu zaman uyuyamıyor..Ama benim buna bir çözümüm yok..Ne zamana kadar böyle sürecek bir bundan korkuyorum..

 Ve yine bana bu kadar yapışık olması benim çok üstüne düştüğümden,güvenli güvensiz bağlanması bilmemne psikolojisinden şundan bundan değil.Herkes çocuğunu bilir.Minicik bebekliğinden beri duygusallık abidesi Meyra.Balık burcu.Elin derdini dert edinen,çizgi filmde biri üzülse oturup ağlayan,koca insan gibi duygularını saklamaya uğraşan,koca insan gibi sabreden bir çocuk..Laftan anlayan..Her çocuk gibi sıkıntılı şımarık zamanları hariç uysal..Hatta bazen korkuyorum bu huylarından.Daha bacak kadarken böyle ,büyünce hep ezilen uyutulan olmasın şu kahpe dünyada diye..İşte böyle bir çocuk olduğu bana çok bağlı.En ufacık şeyde gölgeme saklanmak istiyor.Her yeni adımında en bildiği en güvendiği ben yanında olayım istiyor.Yeni bir sokağa girerken bile.Yeni terliğini giyerken bile..

 Nerelere geldik..! Velhasıl benim gündüzüm gecem,tatildeymiş,annanenin yanındaymış,öyle yayıp totoyu yatma durumum yok..Tv karşısında bir çekirdek çitlemem yok.Olsa oturup yeni ders videosu çekeceğim.Olsa yeni iş planlarım için hazırlıklarımı yapacağım.Olsa şu bloga iki kelam yazacağım..Olsa belki bir fil izleyeceğim..Olmuyor işte..Ben de böyle birikiyorum..Sonra yazıyorum..Rahatlıyorum.. ;) Şimdiden kendimi iyi hissediyorum. :) İyi ki açmışım bu blogu ve iyi ki okuyan güzel insanlarım var.Çok şükür.Bir de tabiki sağlık var.Bin şükür..  (Yinede saçımı süpürge ettiğimi biri büyüyünce Meyra'ya anlatsın. :))))) Hadi iyi geceler :))

17 yorum:

  1. Bende balık burcuyum ve benim küçüklüğümde aynı Meyra gibiydi..Halamlar 5 dk mesafedelerfi ırada kalacağım derdim halamın kızıyla iyi anlaşırdık ama ben ses seda kesilip uykuya geçilince uyumaz bsşlardım ağlamaya anneme gideceğim diye eniştem gece tutar elimden sinirle getirirdi evime.. Bir keresinde İzmitteli halama gidecekken terminalden döndürdüm adamları düşünün...burcumuzdan kaynaklı anne bağımlılığı.. Bağımlılık diyorum çünkü bu bağlılık değil bağımlılık... Çok ağlarmışım mesela bazen sebepsiz yere bile ağlarmışım...ne yapalım biz duygısal balıklar öyle enerjiyi gözyaşlarıyla atıyorsak demek... Fakat şunu söyleyeyim bunlar geçecek inanın Metra okula gidiyor mu bilmiyorum sizi yeni takibe almıştım hani şu meşhurr 15 Temmuz günü:))) okula gidip bir kankası olunca geçecek hepsi...siz biraz onu anneanneye bırakıp 15/20 dakikalık sürelerle yalnız bırakıp biyerlere gidip dönün bunu sık sık yapın gittiğinizde döndüğünüzü iyice algılayana dek... Anneanne eminim pervanedir eyrafında o da etkinlik yapsın Meyrayla... Oynasın çocuklaşsın vs ...benim söyleyeceklerim bu kadar düzelir üzülmeyin:)) keyfini çıkarın Yürkiyenin... Yazım ve imla hatam olmuştur affola..bu akıllı telefonlarda bit kadarsın klavyeyle ancak bu kadar... İyi geceler

    YanıtlaSil
  2. inanıyorum biraz sabır ve biraz uğraşla hepsi geçecektir :) benim yrğenim de böyleydi. bizden uzakta büyüdüğü için kimseyle arkadaşlık etmez, konuşmaz, annesi ve benden başkasıyla konuşmaz, sadece üçümüz odada otururduk... biri gelse ağlar bağırırdı, biri onu sevmek istese kıyametler kopardı. su isterdi ya ben ya annesi verecek, başkasından asla kabul etmezdi. Sonra 5 ay babadan ayrı kalıp bizle kalmak zorunda kaldılar. 5 yaşındaydı o zaman. ilk başlarda çok zorluk çektik ama ablamlar annemler abimler bayağı uğtaştılar, bir kaç tane de mahalleden kafa dengi çocuk buldu kendine her geçen gün daha da açıldı :) hatta bir ara o kadar açıldı ki eve sokamaz olduk :D uyku sorunu zannımca baba özlemindendir tabi öncesinde böyle bir şey yoksa.. Her gün babasıyla konuşması ve yeni arkadaşlar edinmesi onu çok değiştirecektir. çocuklar çok hassaslar. en ufak bir değişim bile onların minik dünyalarında kocaman yer edinir. elinizden geldiği kadar arkadaş edinmesine yardımcı olun eminim ki faydası olacaktır ve siz dr rahat edersiniz. inşAllah en kısa sürede bu durumu da atlatır güzel ülkemin ve ailenizin tadını çıkarırsınız :)

    YanıtlaSil
  3. Benim de 21 aylik kizim var. Uyku uyumak istemiyor cignemeyi bilmiyor o nedenle yemek yemiyor saatlerce ac kaliyor ama yine de cigneyemiyor. Oyle zamanlar da hep kendimde suc buluyorum ben. Beceremedim yapamadim diye. Sonra nasil oluyorsa karsima ya tv de ya da internette hastaliklarla ilgili video haber birsey cikiyor ve sukrediyorum sikayet etmicem diyorum. Ta ki bir sonraki uyumama yemek yememe seansina kadar. Seni cok iyi anliyorum Duygu ne kadar karmasik duygularla icice oldugunu.. bilmem ki kelin merhemi olsa basina surer bende yazayim yanliz degilsin demek istedim. Iyi geceler :)

    YanıtlaSil
  4. Küçükken bende Meyra gibiymişim. Benim aileme psikolojik destek ve sosyal etkileşimli etkinlikler önermişler. Ama ailem benden yorulduğu için bu önerilerin peşine pek düşememişler. Hem çalışan bir kadın hemde benim gibi bir çocuğu olan bir anne olarak zaman içeriside bana çözüm bulamayınca annemde depresyona girmiş ve benden/benim davranışlarımdan yorgun düşmüş kadıncağız. Şu an 33 yaşındayım. Hala yaşıtlarıma kıyasla anneme çok bağlıyım, hala çok duygusalım, hala habire her bişeye üzülüyorum :) Benim şahsı sorunum gerçek hayatla uyumlu bir bağlantı kuramam olarak karşıma çıktı. Yani Meyra ile aynı şeyleri yaşamış olmam ileride onunda benimle aynı sorunları yaşayacağı anlamına gelmiyor kesinlikle. Ben sadece derdimi anlatmak istedim kendime yakın buldum bu paylaşımınızı çünkü. Meyra'ya mutlu ve huzurlu bir hayat diliyorum :)

    YanıtlaSil
  5. İyi geceler duygu hanım. Çok uzun zaman olmadı sizi takibe başlayalı ama çok keyifle ve merakla paylaşımlarınızı bekliyorum.Japonya cocuklugumdan bu yaşıma kadar(36 yaşındayım bu arada ��) halen en cok merak ettigim ülke.bi kaç kez yorum yapmıştım daha önce paylaşımlarınıza ama ilk kez bu kadar uzun yorum yapıyorum ��.benimde iki kızım var.büyük kızım meyra gibi balık burcu ve çok hassas bir çocuk.genel olarak uykusu düzenli bir çocuktu ama bir dönem sizin yaşadıklarınızı birebir yaşadık bizde.her akşam kızımın yanında uyuyakalirdim.bence bu bir süreç ve düzene girecektir uykusuda. Büyüdükçe çok değişiyor çocuklar çünkü.aslında farklı birşey soylemiyecegim size.muhakkak biliyorsunuzdur ama yatmadan önceki rutin yapilanlar çocuğun uykuya dalmasinda çok faydalı oluyor.en azından ben faydasını görüyorum. Sırasıyla oyuncaklarını topluyoruz.pijamalar giyiliyor.tuvalete gidiliyor.su icip yataklarına geçiyor benim minikler.dediğim gibi bildiğiniz şeylerdir mutlaka ama yazmak istedim.kızınızın o tatlı yanaklarından öperim. Sadece biraz daha sabır lazım. Emin olun hepsi geçiyor ❤çocuk büyütmek zor zanaat ��sevgiler

    YanıtlaSil
  6. Benim oğlum da tıpkı meyra gibiydi. 5 e kadar uyumam diye ağlayıp o saatte uyur, sabah 8 de de anne işe gitme diye arkama ağlardı. Sonra Nasıl olduysa bizde 21.30 da elektrikler kesilmeye başladı. O zaman bile anne su anne süt diyerek iletişime geçip uykuyu ertelemeye çalıştı hiç cevap vermedik. Baktı olmuyor Şimdi uyuyor. Yaklaşık 8 aydır rahatız. Deneyebilirsiniz. Sevgiler

    YanıtlaSil
  7. Selamlar Duygu abla.Yazını okuyunca Meyra'da kendimi gördüm yani çocukluğumu.Tabi ben 20 yaşındayım o dönemi geçirdim çok şükür çünkü ben de annemi az çok bunalttığımı hissediyordum o zamanlarda bile.Annemsiz nefes bile alamayacağımı zannederdim ama o benden zaman arttırıp da nefes alamazdı ne yazık ki,tek çocuk olduğum için her şeyimdi o zamanlar.Artık anneme bağımlı değilim ama bağlıyım.Uykusuzluk hala var bende,ama dediğin gibi tercihim değil.Şimdilerde uykusuz sabahladığım zamanlarda ve büyük yılgınlıklarımda yine anneme koşuyorum ve yine orada,hep olduğu gibi.Ama ben de onun için hep burada olmaya çalışıyorum ve eski hallerimizi gülerek anlatıyoruz sohbet ederken.Meyra ve sende annem ve beni gördüğüm için yazdım ve eminim ki Meyra da büyüdükçe iyi yetiştirilmiş ve kendi ayakları üstünde duran bir birey ve senin en yakın dostun olacak.Buna bütün kalbimle inanıyorum.Ve sizin gibi, annem gibi olan anneleri yürekten tebrik ediyorum Duygu abla.Umarım başını ağrıtmamışımdır :)

    YanıtlaSil
  8. Duygucum,merhabalar hani bizbize diyorsun ya emin ol seni okuyan ama yorum yap(a)mayan her sabah açıp ilk senin yazılarını okuyan şmyle bir günü değişen insanlardan biriyim işte bende,öncelikle seni sımsıkı sarıyorum bu yorumu ona say:)))benimde 2 yaşına girecek bir oğlum var ve dediklerini her gece bende yaşıyorum be yazık ki,uyumadıkça yaşananları da tabi ki:(((ama sen çok iyi bir annesin tamam mı eminim meyranın seçme sansı olsa bin kere annesi yine sen ol isterdi,kızgınlıklar anlaşmazlıklar sürmüyor ya gelip geçiyor,dünyanın bir ucunda tek başına çocuk büyütüyorsun bu kolay değil kendine haksızlık etme,bu blog senin kadar bize de iyi geliyor hep yaz olur mu:))))
    Sevgiler
    Özlem

    YanıtlaSil
  9. Bende de var uyku ile derdi olan bir tip. Benim ki çok şükür 10 yaşına girdi biraz rahatladım ama yine de bazen yorgunluk yada oruç olunca hadi bir uyuyalım diyorum. Benim uyuma sorum var. Uyuyamıyorum, uykuya dalamıyorum diyor. Mesela ben bunları yazarken uyandı. Okul yok izindesin değil mi uyu işte. Bende rahat edeyim daha rahat uyuyayım. Yok nerde. İlla sabahın köründe kalkacak.

    YanıtlaSil
  10. Annemin anlattigina göre 2 gun boyunca uyumadigim oluyormus koltukta oturuyormusum kendim uyuyup uyaniyormusum ama inatla yatmamak icin diretiyormusum:) simdi geldim 20 yasina ama dediklerine gore hala uyumuyorum:)) Anneminde sinir krizi gecirdigini biliyorum bu konuda sanirim siz anneler hep bizimle ugrasacaksiniz:))

    YanıtlaSil
  11. Meyranin senin üstüne düşme durumlarını o kadar iyi anlıyorum ki. Bilana da tam yengeç burcu anneci herşeyi ben yapayım istiyor bu da beni çok yoruyor bunu söylemek ayıp değil şikayet değil bu sadece hissettiklerimiz. Biz de rahat edemiyoruz ah o vicdan azabı o hep rahat etsin o rahat edince bizim rahat hissetmelerimiz.. Ama sana söyleyeceğim ilk şey sen iyi olmazsan o da iyi olmaz zaten sene iki huzursuzluğu radar gibi hissediyorlar. Yavaş yavaş bırakmayı dene işin olmasa da yalnız bırak anneannesiyle önce yarim saat sonra 1 saat ne biliyim yarim gün. Bu uzun tatil senin için büyük fırsat ve göreceksin sen olmadan da yapabilir artık meyra büyüdü :) önce sen inan buna :). Uyku için se ilk onerim her gün 15 gün erken yatır geç en azından bu 1 saatlik surecin 15 dk erken biter. 3 gün sonra 30 dk derken en geç 22 de uyumayabaslayabilir en azından denemiş olursun. Bu arada ben de Erdekteyim istersen kızları bu tanıştıralım :) .

    YanıtlaSil
  12. Ben de balık burcuyum,Meyra'yı çok iyi anlıyorum o yüzden.Küçüklüğümdeki mızmızlığımı,herşeye ağlamamı,duygusallığımı annem hala anlatır durur. Büyüdükçe geçiyor çoğu (hepsi değil maalesef), hala film izlerken ağlayan,onun bunun derdinden kendini pek düşünemeyen biriyim ama kendime başkalarından daha çok kıymet vermem gerektiğini fark ettim artık.Balık burcu çatlasa da patlasa da tamamen bu huylarından vazgeçemiyor ama yaşadıkları, gördükleri sayesinde düzelmeye başlıyor. Benim orta son sınıf gibi değişimler başlamıştı,üniversitede başka ilde okuyunca bir baktım ki kendi başına dimdik durabilen bir birey olmuşum. Benim onların derdi için uykusuz kaldığım insanlar,benim derdimi hiççç takmamış,buna da alışmışım, önceliklerim de değişmiş. Amaaaaa hala en değerlim ANNEM :) Meyra'ya biraz zaman verin, balık burcu söylediğinizi yapmaz,illa kendi tecrübe edip öğrenecek hepsini. Sezen Aksu'nun dediği gibi hep içimden geçirdiğim "Zaman sadece birazcık zaman"

    YanıtlaSil
  13. Benim kardeşim balık burcu. Yurtdışı, ortam değişikliği olaylarını sayma, aynı Meyra. Bir keresinde köye gitmişti babamla bir cesaret, aynı günün akşamı ağlayarak geri döndürtmüştü adamı annemi istiyorum diye. Şimdi 13 yaşında, geçenlerde 1 haftadan uzun evde bizle kaldı annemsiz. Hala daha ben üniversiteyi başka şehirde okumam diyor ama daha çok var daha da değişir o zamana kadar :) Balık burcu duygusal ve anneye düşkün oluyor herhalde hep ama gitgide Meyra da alışır muhtemelen :3

    YanıtlaSil
  14. Benimde iki kizim var yazmistim ins.ta da .buyuk kizim ayni meyra gibi.yemin ederim anlattiklarin. Yuzde 95 i uyumlu bizimkiyle:).ama ben senin kadar sabirli da degilim.su anda 4yasinda.o uyumama yemek yememe herseye direnme durumlari bizde hep yaşanıyor. Şimdi kardeside oldu.resmen deliriyor bazen. O kadar cilginca hareketler yapiyorki.hele uyku zamanı gelince uyumamak icin cisim geldi su icicem faslini fdefalarca yaşıyoruz. Bir taraftan da enerjisi tavan yapiyor.sanki gun boyu atlayip ziplayan o degilmis gibi.sonuc aglaya aglaya uyuyor.bende üzülüyorum. Ama tavsiyem fazla vicdan yapmamak lazim..cocuklar bunu kullaniyor.ve tukenmis bitmis tatil yapamamis sacini bile tarayamayan bir anne olarak söyleyebilirim ki.mutlu bir anne cocuk için daha önemli. Cocugun nazina dönen her dedigini yapan degil.zamanla büyüdükçe azalacak bu davranislari.

    YanıtlaSil
  15. Selam, bende çok büyük değilim abla 17 falanım. Bir an Meyrayı dinlerken kendim aklıma geldi. Böyle sürekli anneme yapışan bi çocuktum, delirir dururdu hep. Bir yere gitsem ne zaman gidicez diye ağlamaya başlardım, bensiz markete gitse kapının önünde başlardım ağlamaya... Ama onun değerini anlatmaya gücüm yetmez herhalde. Her cocuğa annesi öyledir belki ama ben biliyorum beni koşulsuz seven, ben katlanmam dediğim her şeye nasıl katlandiğini gördükçe bazen annemin yokluğunu düşünüp kalbim sıkışıyor. Belki sizi pek anlayamadım ama sadece şunu söyleyebilirim şu yaşında bile anlamıştır belki ama o sizin onu ne kadar sevdiğinizi bilecek.. Anneden sevgiyi sonuna kadar hissetmek. Çevremde ne kadar çok hissedemeyen var.. Meyra çok şanslı :) :) ♡

    YanıtlaSil
  16. Yalnız değilsin duygu ��okuyunca biri benim ağzımdan Nilay i anlatıyor gibi duzelicek umuyorum

    YanıtlaSil
  17. bence kızınız duygusallıgını sizden almış :) okurken bir duygulandım bende çocugum yok ama :) neyse siz güçlü bir annesiniz herşeyi başarırsınız bence .

    YanıtlaSil