Bir Tanışma Hikayesi ve Japonya’da Kadın Erkek İlişileri

 Tanışma hikayesi mi?Gerçekten çok sıradan ama bir iki güzel insana sözüm var anlatacağım.O zaman Japonya’da ki genel aşk meşk işlerinden başlayayım anlatmaya. Çünkü kadın erkek ilişkileri gerçekten tuhaf bu memlekette.

 Öncelikle Japonya’da ilk beş yılımda bırakın Japonla evlenmeyi,herhangi bir hissi münasebete girme fikrine “yauww de git!” şeklinde cevap veriyordum. :))) Çünkü çok Japon arkadaşım vardı.Kız erkek.Hala var ve Japon Türk mürk değil,dost onlar.Herşeyimi paylaşabildiğim.

 Ve fakat Üniversite’de bu Arkadaşlarımın bir çoğunun yıllarca birlikte olduğu sevgilileriyle hiç tanışmadıklarım oldu mesela.Arkadaşlarla takınılan ortam başkaymış.Gelmesi abes olurmuş.Nasıl ya?? Sevgili yapınca her yere çanta gibi taşımamız gerekmiyormu???E peki o sevgili “Sen beni arkadaşlarınlan tanıştırmıyon!Kesin bi kıllık var!Kim o fotograftaki gavur hatun!!!!”demiyor mu?…Vay be…

 Sonra mesela,yemeli içmeli coşmalı ortama girersiniz.10 kişilik arkadaş grubunun içinde saatlerce oturursunuz.”Haydi 10 puanlık soru!Gruptaki iki sevgiliyi bul”deseler bulamazsınız..Çünkü muhtemelen yan yana bile oturmuyorlardır.Masadaki bütün diğer kız ve erkekler elinden kapmak için pusuda bekliyormuş gibi,sevgilinin eline koluna beline dört el kol vb ile sarılmamışlardır.Fotoğraf çekilirken,”Bu benim ulen!Bilin de ona göre! pozu vermemişlerdir.Aman sonra eve dönerken maraz çıkar diye,pek yakından tanışılmayan kişilerle fazla muhattap olmamak için sessiz sessiz oturmuyorlardır..

 Haaa  böyle yazınca “ne güzel işte.Medeni insanlar”diyorsunuz bir çoğunuz eminim.Ama henüz olaya böyle bakamıyorken içeriden aynen şöyle görünüyor.”Ayyyyy ne  buz gibi insan bunlar!İnsan sevdiğine bari sevgisini gösterir..Hadi anladım kıskanılmak istemezsin de,sevdiğini gram kıskanmamak nasıl birşey??

Şöyle birşey; eşşek değiller ya onlar da insan.Tabiki kıskanıyorlar.Ama gerçekten kıskanılacak bir durum olduğunda.Ama o zaman bile bunu dile getirmek gurur kırıcı birşey.Yani bizdekinin tam tersi..Hatuna “ne baktın len o tarafa!”dememek değil gurur kırıcı ve utanç verici olan.Aksine bunu dile getirmemek.Gururlu olan duruşsa kendine güvenen,yanlış birşey varsa onun yanlışıdır deyip kenara çekilebilenin duruşu.

 Pekiii gelelim bana ve sevgili kocama.  Ben henüz burada üniversite öğrencisiyken,ders kredisi derdim falan yoktu.Bir arkadaşla dedikki,bütün öğrenciler part time çalışıyor.Gel biz de bir iki ay bi yer bulalım.Hem tecrübe olsun hem eğlence.Hem de para kazanırız fena mı.Neyse ayrı ayrı yerlerde iş bulduk.Benim part time iş hayatım sadece 3 ay sürdü ama çooooooook ama çok eğlendiğim,güle oynaya  gittiğim bir yerdi.Bir İtalyan dining bar.

 Sevgili kocam da bir taraftan tiyatroculuk yapıyor bir taraftan da orada barmenlik yapıyordu.Birlikte çalıştığımız üç ay boyunca sadece merhabamız vardı.Sonra ben ayrıldım.Akademik kariyere de devam etmedim.Çalışmaya başladım.Ama orayı o kadar çok seviyordum ki,arada iş çıkışlarında müşteri olarak gidiyordum.Onlar da sağolsunlar yemeli içmeli toplantılarına beni hep çağırıyorlardı.Öyle öyle azıcık muhabbetimiz oldu ama hala pek azdı.

 Yaklaşık iki sene sonra bir gün birisinin doğum günü partisinde benim tanımadığım bir arkadaş grubu kızlarından biri kafayı bulup sakadan,”Ben evleneceğim erkeği buldum.Kousan!!!!(ki kocam olacak insan)” dedi.Hiç bir alakam olmadığı halde kızı gırtlaklamak istedim o an!Bir kaşık suda boğabilirdim!….İşte öyle farkettim ben aşkımı  O’na da zar zor farkettirdim hahahah :))  Bu olaydan yaklaşık üç ay sonra,o bana aşkını ilan ediyordu  

Ama bununla birlikte öğrendim ki,tiyotrayu bırakıyormuş ve özel bir şirkette işe başlıyormuş.Şirket de memleketi Osaka’daymış.Ne zaman Tokyo’ya geri dönebileceği belli değilmiş..Kısmet işte..Bir sene ayrı kaldık.Sonra çat diye şirket Tokyo’ya taşındı.  Biz de evlendik.İşte böyle.

Olayın analizini de yapalım mı?Benim koca biraz değişik bir Japon sağolsun.Deli dolu.Güleryüzlü.Hep alttan alan.Eh az biraz eli yüzü düzgün.Gereksiz ego mego da yok.Mis gibi daha ne olsun dimi.Bir de üçüncü günden tanışmadığım arkadaşı kalmadı falan.YUkarıdaki kalıplara pek uymuyor.Eh arkadaş ortamında vıcıklığı ben de hazetmem zaten.Ama genişliğine hala alışabilmiş değilim çok.Arada yalandan da olsa azıcık kıskanılmayı özlüyor olabilirim.  :))))

 Peki bu adam beni niye aldı ki?Mis gibi gıkı çıkmayan yurdu hatunları dururken.Bildiğin dırdırcı Türk kadıyım yahu! :))) Yaaa olayın dışı bizi içi O’nu yakıyormuş. Meğersem bu Japon hatunlar böyle gülümseyerekten içine atıp atıp,alakasız yerden fena acısını çıkarıyormuş! :))) Şükredin Türk Beyleri!İçimiz neyse dışımız da o!Daha ne olsun  (Not.Japon erkek ve bayan eşleri olan dostlarım da var.Alınmasınlar.Onlar da özenle seçilmiş nadide insanlar çünkü. Bu bahsettiklerimden değil.)

Hehehe gelelim günün BONUS’una.Yıllaaaar önce  30.yaş günümde,o zamanlar tek kelime Türkçe bilmeyen kocacım bi sürpriz yapmıştuı bana  Hadi bak sayenizde güzel şeyler hatırladı bende  Sırada Japon damat Kou  ve Medcezir!!!! 

https://www.youtube.com/watch?v=phFM8ZWOLlQ