28 Temmuz 2016 Perşembe

Japonya’da Çalışmak 2.Bölüm

Konu çalışmak ve Japonya olunca öyle bir sayfada bitmiyor malesef.Bu sayfada bitirebilecekmiyim bilmiyorum ama bir anlatalım bakalım.Aaaaah ne doluyum ne dolu 😛 :)))
Ne diyorduk “Hiyerarşi”.Aslında sadece iş dünyasında değil günlük hayatın her bir yerinde var hiyerarşi bu memlekette.Ama biz iş kısmısından bahsedeceğiz şimdi.
Öncelikle Japonya’da işe girme sistemi şöyle.Üniversite’den mezun oluyorsunuz.Son senenizde büyük büyük şirketler seminerler düzenleyip,bizim şirket şöyle,burada çalışabilmek için böyle yapmanız gerekiyor filan diye anlatıyor.Siz de eğer doktor avukat filan çıkmayacaksanız,bitirdiğiniz bölümle çok da alakası olması gerekmeyen ,çalışmak istediğiniz şirketlerin sınavlarına giriyorsunuz.Üniversitenin son senesi böyle geçiyor.Şirketine göre değişiyor tabi ama genelde kompozisyon başvuru,yazılı sınav,birkaç mülakat oluyor.Eleye eleye gidiyorlar.
Şimdi bizim ülkenin mantığıyla düşünelim..E deneyim?En azından staj mıtaj yapmışlardır dimi?Dur ya,başvurduğun yerin bitirdiğin bölümle alakası olmasa da olur diyosun!E nasıl olcak o? Onu bırak nasıl işe alıyorlar??
 Valla deneyim kısmı olmasa da şu üniversite eğitimiyle alakasız şirketlere girenlere akıl sır erdiremezdim ben de..Taaa ki tam bir Japon şirketinde çalışmaya başlayana kadar..Şöyle oluyor.Her sene yeni çocuklar geliyor. 🙂 23,24 yaşlarında.Gerçek anlamda işle ilgili sıfırlar.1.sınıf diyoruz biz Onlara 🙂 Hani bildiğin sevimliler 🙂 Önce ilk üç ay falan sürekli eğitimleri var.Ofiste olmuyorlar.Sonra ofise geliyorlar.El pençe geziyorlar.Fotokopi çekip kahve makinesini temizliyorlar.Sonra Onlardan bir sene önce gelmiş ve yeni 1.sınıfların gelmesiyle Senpai olmuş (ki böyle sensei edası diyim siz anlayın! 🙂 ) abla ve abilerinden iş öğreniyorlar.Bir sene sonra canavar gibiler!!!!!
Ha bu arada 2.sınıflara abi abla dedim,yanlış kullandım sanmayın.Tr’de olsa pek bişey farketmez.Bir iki senenin zaten önemi olmaz.Olsa da hele de yaş yakın oldu mu iş arkadaşıdır herkes.Bir süre sonra siz bile denmez.
Ama burada askeri düzen mübarek! 1 sene önce gelen Senpai’dır.1 sene sonra gelen Kouhai! Senpai’ya 20 yılda geçse kibar dil kullanırsın.El pençe durursun.Siz dersin.Kouhai’ya 20 sene de gecse boyle bi tepeden davranırsın.Artık o bir senede ne gördüysen,sanırsın şirkete patron oldun.
Öyle işte.Biz de pek anlaşılamayacak bir durum belki ama Japon’un başarı sırlarından bence..Çünkü üstüne fikir söyleyebilirsin ama tepki veremezsin.Herkes kafasına göre davranamaz.Bilmişlik yapamaz.1 sene 5 sene farketmez deneyimli olanın sözü dinlenir.Bir de rütbeli olanın tabi.O da ayrı hikaye..
E böyle böyle herkes tepeye tırmanacak değil.Nasıl oluyor terfi işi? Yukarıdan dokunan sihirli değnekle değil sınavla! Rütbesine göre..Düşükler yazılı sınavla.Yukarı çıktıkça hem yazılı hem sözlü,yukarılar artık sırf mülakat.Yani “yukarı mı çıkmak istiyorsun?Gel bakalım bi”diyorlar.Ölçüyorlar biçiyorlar.”Tamam sen olmuşsun hadi bakalım”,deyip yolluyorlar.Yani bizim şirkette öyle.Diğerlerini bilemiyorum.
E peki Üniversiteden mezun oldun ama işe giremedin.Ya da girmedin.Sonra ne oluyor? Kolay kolay kadrolu olarak bir yere giremiyorsun.Ya saat başı ücret ya da senelik kontratla çalışabiliyorsun.(Özel durumlar var tabi o ayrı.)Öyle olunca yükselme şansın yok tabi.Sorumluluk gereken işler yapamıyorsun.Çok göze batan birşey olmadıkça işten atma pek yok ama belli olmaz tabi.Fakat kadroluysan,zimmete para geçirme ,bilgi sızdırma gibi bir durum olmadıkça afedersiniz süzme salak olsan işten atmıyorlar.Atamıyorlar.En fazla çok gereksiz bir departmana transfer oluyorsun.
E bu sözleşmeli arkadaşların canı yok mu? Onlar da kadrolu olmak isterse…Ki o arkadaşlardan biri de bendim. 🙂 O zaman bir iki sene çalıştıktan sonra,çalıştığın departmanın müdürü onay verirse yine sınavlar silsilesi geliyor.Yazılı sözlü Allah ne verirse 🙂 Alnının akıyla çıkarsan kadrolular kervanına katılıyorsun 🙂 Ama kahve makinesi temizlemekle başlaman gerekmiyor çok şükür :)) Yoksa 30 yaşımda zor bi deneyim olurdu benim için :))
Yine bi dünya yazı oldu! Daha insan çalışmaktan ölür mü var! Ama yazsam bi bu kadar daha olacak.3. bölüme bırakıyorum.İntihar mevsusu değil cidden çok çalışmaktan ölen varmış bu memlekette :O anlatacağım…Haydi iyi geceler..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder