Merhabalar Herkese!
Japonca ve Türkçe,yüzlerce sonuçsuz kalan blog girişimimin ardından bu sefer zevkle ve ucunu bırakmadan yazacağım bir bloga yelken açıyorum.Evet bundan eminim çünkü bitancik kızım ve benim (arasıra kociş de dahil olabilir) Japonya’da gördüklerimiz yaşadıklarımız,bir anne olarak yurt dışında iyisiyle kötüsüyle yaşadıklarım ve anlatmak için sabırsızlandığım birçok şey olacak burada.
Diye yazmıştım başlarken.Çok şükür öyle oldu. Baldan tatlı yorumlar aldıkça daha da heveslendim. Japon mucizesi yaratamadık ama ben çok güzel insanlar tanıdım.Beni de tanımak isteyenler oluyor belli ki ,en çok “merhabalar herkese” okunuyor. Ilk yazarken ayrıntıya girmemiştim, şimdi biraz kimim neyim,nedir Japonya maceram anlatayım istiyorum.
Japonca ve Türkçe,yüzlerce sonuçsuz kalan blog girişimimin ardından bu sefer zevkle ve ucunu bırakmadan yazacağım bir bloga yelken açıyorum.Evet bundan eminim çünkü bitancik kızım ve benim (arasıra kociş de dahil olabilir) Japonya’da gördüklerimiz yaşadıklarımız,bir anne olarak yurt dışında iyisiyle kötüsüyle yaşadıklarım ve anlatmak için sabırsızlandığım birçok şey olacak burada.
Diye yazmıştım başlarken.Çok şükür öyle oldu. Baldan tatlı yorumlar aldıkça daha da heveslendim. Japon mucizesi yaratamadık ama ben çok güzel insanlar tanıdım.Beni de tanımak isteyenler oluyor belli ki ,en çok “merhabalar herkese” okunuyor. Ilk yazarken ayrıntıya girmemiştim, şimdi biraz kimim neyim,nedir Japonya maceram anlatayım istiyorum.
Çanakkale 18Mart Üniversitesi mezunuyum.Universite biterken Japonya Egitim Bakanligi’nin burs sınavina girdim.(MEXT) Hiçbir zaman sınıf 1.si 2.si veya 3.su olmadim.Ortalamanin biraz üstü bir öğrenciydim.Bu sinavi 1.ciler kazanirdi hep.Ama kaybedilecek birsey yoktu.Sıfır umutla bir denedim.Oldu.. :)Öğretmenlerimin de şaşırdığı doğrudur.Şans yardım etti.Bir de kader mi artık..
Güya arastirma bursu,sonra master filan,akademik kariyere geliyordum ama benim kafada 2 yil kalıp dönmek vardi.. Akademik kariyere hırsım yetmedi yapamadim Tembelim biraz.:) Ama dönmek de istemedim.Azıcık da iş hayatına el atayim dedim.şansım yaver gitti.Küçük bir şirket (burada kalabilmene vesile oldu.iyi kötü anılar olsa da sağolsunlar) derken, kocaman bir Yüzde yüz Japon şirketinde buldum kendimi Gül gibi geçinip giderken,annemin de şansı yaver gitti evde kalmamama vesile olan eşimle tanıştım :))) 30 Yaşında evlendim Şu an hala aynı şirkette çalışıyorum,işimi seviyorum ve bir Japon koca bir de 3 yaşında kuzucuk annesiyim.
Pozitif olmayı pozitif insanlarla paylaşmayı seviyorum.Bu sayfa beni mutlu ettiği sürece buralarda olacağım.Siz de olursanız bol bol paylaşalım o zaman.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder