28 Temmuz 2016 Perşembe

Tren 2

 Eveeet nerde kalmıştık.Trenler diyordum.İtiş kakış sıkış tepiş…Gibi bir imaj oldu ama hep öyle değiller aslında.Ama kesin söyleyebilirim ki ağzına kadar dolu da olsa,ayakta sadece bir iki kişi de olsa,bebeğe yaşlıya,hamileye pek yer vermiyorlar burda..Gözüne baka baka değil tabi ama ya telefona,kitaba gömülmüş gibi yapıyorlar,ya uyuyormuş gibi..İşte onun için bu ülkenin bu konuda hala yaptırımlara ihtiyacı var. “Japonya’da gezmeler” de anlatmıştım ya,onun gibi.Yada hala bangır bangır oraya buraya asılan şu levhalar gibi ↓
 Trenin içinde bu kadar duyarsızlık pes diyorsunuz ama dışında da böyle bir duyarlılık var.↓
 Bu istasyon görevlisi arkadaşlar ,engelli kişi trene bineceği zaman O’nu böyle yolcu edip,hemen ineceği istasyondaki görevlilere O’nun hangi istasyonda kaçı kaç keçe trenin kaçıncı kompartımanının hangi kapısından ineceğini bildiriyorlar.Engelli vatandaş da varacağı yere vardığında,görevliler O’nu bekliyor oluyor.Mükemmel işleyiş!
 Biz de olsa görevliye gerek yokki.Güçlü kuvvetli abiler mutlaka el atar.Şu tabelalara işaretere de ihtiyacımız yok bizim çünkü benim insanım vicdanlıdır.Otobüsün minübüsün kapısından yaşlı çocuklu hamile adım attı mı daha ayağa fırlar.Hatta yer verilmek için sadece bayan olmanız bile yetebilir.Benim fikrim bu çünkü her Türkiye’ye gittiğimde böyle oluyor.Hiç ayakta kalmıyorum.
 E peki bu Japonlar niye böyle acaba?Gıpta ettiğimiz saygılı sevgili başarılı düşünceli sorumluluk sahibi Japonlar?Niye yer vermiyorlar arkadaş?Ne bu yaman çelişki?Niye bu konuda Onlara beş değil on basıyoruz?
 Çözülesi bir durum değil ama ben çözdüm galiba..Kendimce tezimi paylaşacağım.
 Sorumlululuk sahibi Japon istasyon görevlisi arkadaşım en titiz haliyle sorumluluğunu yerine getiriyor.Hatasız mükemmel!Çünkü bu onun işi.Sorumluluk onda.Yerine getirdiğindeki hazzı da O’na ait.
 Ama trendeki müşteri Japon arkadaşıma ayakta kalan kişiyle ilgili hiçbir sorumluluk verilmemişki.Şimdi yer vermeye kalksa,kendi kendine karar verecek.Kalkacak gidecek.Utana sıkıla buyrun diyecek.Ayaktaki “yok yok siz oturun”diyecek.yine utana sıkıla “siz buyrun”diyecek.Kırk kere selamlaşılacak.Hem de tanımadığın insanla!Hele bir de yabancıysa eyvaaah! Japonca’da bilmez kesin.İngilizce parçalanacak.Ohoooo.En iyisi kitabına gömülsün O.Çünkü O’nun görevi değil.
 Bir de Türk kardeşime bakalım mı? Otobüs minübüs.Ne demek O’nun sorumluluğu değil!??!!!Dünyanın bütün sorumlulukları bizim!!En birinci yardım etmeli sonra da bu başarının hazzıyla yanmalıyız!Böyle ayakta dikilişimiz bile değişmeli. :)))) Anlatabildim mi? 🙂 Valla bence çok hoş hatta sevimli ve insancıl bu duygular bu manzaralar. :)) Da… bir de şu sorumluluk ateşini işimiz gücümüzde yaksak,bizden ileri millet olmaz yeminlen!! 🙂
 Not: Yazıyı dün yazmıştım.Attım tuttum. 🙂 Bugün de Meyra’nın öğle uykusunda toparlar yayınlarım dedim.Sonra bu sabah trende Meyra elindeki sütü üstüme boşalttı!Ve ben elim kolum dolu mendil ararken,aynı anda iki amca üç teyze bana selpak uzattı.Yazı geldi aklıma,utandım.Kusura bakmayın Japon amca teyzelerim. 🙁 Çünkü yazıyı yayınlıyorum.Çünkü bu durumlar istisna!?! Nihaha :p

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder